
Precies een jaar geleden begon ik aan een nieuw avontuur en dook ik compleet in het onbekende. Ondanks mijn leuke baan in de uitzendbranche, verscheurde ik mijn vaste contract en leverde ik de
sleutel van mijn ontzettend geliefde huisje in. Ik vertrok naar het voor mij nog geheel onbekende Utrecht voor een nieuw leven. Ik gaf alles op omdat ik mijn hart wilde volgen. Een lang
gekoesterde droom om te vliegen als Stewardess bij KLM werd werkelijkheid! Ik geloof heel sterk dat zaken op je pad komen omdat het zo moet zijn. Veranderingen in het leven zijn soms ook
geen keuze, ik moest dit gewoon doen. Een moment in mijn leven dat alles ineens anders werd en wat was dat een goede beslissing! Ik genoot van alle veranderingen en was direct overtuigd van
de juiste beslissing, want ik volgde mijn gevoel. Eindelijk kreeg ik nu de kans om te ervaren of het vliegen ook echt overeenkwam met het plaatje in mijn hoofd. Daarnaast een kans om even te
ontsnappen aan mijn vertrouwde omgeving, het kneuterige Twente, waar ik al ruim 31 jaar woonde.
Ik ging ervaren hoe het is om te wonen in een stad, zonder familie en vrienden in de directe omgeving. Of dit niet heel eng was? Nee totaal niet, want wat had ik te verliezen? Ik
woonde een half jaar in Utrecht tot het besef kwam hoe fijn mijn oude vertrouwde leventje eigenlijk was in het oosten, omringd door familie en vrienden. De tranen die ineens kwamen als ik na
een heerlijk weekend in Twente weer onderweg was naar mijn ‘thuis’ in Utrecht. De plek waar ik mede door mijn drukke werkschema nauwelijks de kans heb gekregen om mij echt thuis te voelen. “Ga ik
hier ooit mijn eigen plekje vinden?” “Is dit gevoel het echt waard?” “Wil ik hier mijn toekomst opbouwen?” "Hoelang ga ik dit turbulente leventje volhouden?" Allemaal vragen die ik mijzelf
steeds stelde. Iedere gemaakte keuze verdient een eerlijke kans, dus sprak ik met mijzelf af dat de keuze moest wachten tot het einde van het jaar. Mijn fantastische trip naar
Australië gaf mij de absolute rust en vooral de tijd om de juiste keuze te kunnen maken. Ik kwam tot de conclusie dat mijn thuis en mijn hart in Twente liggen en dat ik daar het
liefst wil zijn, want daar voel ik mij op m'n best! Na thuiskomst ontvangen mijn huisgenoot en ik een verrassend bericht uit Londen. Het is onze huisbaas die ons informeert over
het einde van het huurcontract van het mooie pand waar wij beide met veel plezier hebben gewoond. Het gevoel dat ineens alles op z’n plek lijkt te vallen en mijn keuze om te verhuizen de
juiste blijkt te zijn. Wat is een bevestiging soms fijn! Maar dan komt er ineens de volgende vraag: "Wat ga ik in de toekomst met mijn werk op Schiphol doen?"
Vanaf het moment dat ik aan de Initial bij KLM begon, voelde ik mij helemaal op mijn plek in de blauwe familie. En nog steeds geniet ik elke dag van mijn werk, het contact met de
passagiers en de leuke stopjes met lieve collega’s. Daarentegen valt het mij ook zwaar om zoveel van huis te zijn en veel van mijn sociale leven in te moeten leveren. En ja, natuurlijk ben
ik daarvoor gewaarschuwd. Maar je weet pas echt of iets bij je past als je het zelf ervaart. Het lijkt maar niet te wennen om 5 dagen op een rij om 4:00 uur op te staan en mijn sociale
leven in die ene twee dagen weekend te proppen. Het lukt allemaal wel, maar echt bijkomen en mijn rust pakken is er niet meer bij. Daarnaast moet ik nu wekelijks een enorme reisafstand
afleggen, wat in combinatie met zo’n intensieve baan niet heel prettig is. Dan zit er maar 1 ding op: opnieuw tijd voor ‘a new turn’. Bitterzoet maar voor 100% de juiste beslissing! Per 1 maart
zal ik mijn ‘wing’ afdoen en weer aan de slag gaan in de uitzendbranche!
Bye droombaan, wat ben ik dankbaar dat ik jou heb leren kennen! Ik heb het afgelopen jaar maximaal genoten en jij hebt mij geleerd hoe fijn het is om ook weer ‘thuis’ te komen.
Hello nieuwe werkgever, ik kijk heel erg uit naar het werken voor jullie gave organisatie! En jeeeee, wat verlang ik enorm naar de fijne regelmaat die ik zo heb gemist!