Laidback Sydney

We rijden op een uur afstand van mijn favoriete stad en zien het landschap en het verkeer compleet veranderen. We verbazen ons over de grote rotswanden langs de wegen en het aantal weggebruikers. Ineens moeten we de Australische snelwegen delen met vele anderen weggebruikers. De afgelopen week hebben we ruim 1000 kilometer afgelegd tijdens onze rit van Brisbane naar Sydney. De afstanden en het rijden is ons enorm meegevallen maar we kijken beide toch enorm uit naar de vrijheid. Weg met die auto en lekker alles per voet afleggen in de wereldstad Sydney. Bij het verhuurstation leveren we onze auto in originele staat in. Opluchting! Iets te optimistisch besluiten we de route naar ons hostel te voet af te leggen, wat met 15 kilo op onze rug, walking lunch en veel zon toch best een uitdaging blijkt te zijn! Back to the real life of a backpacker!

We verblijven in YHA Central, gelegen op een top locatie in hartje Sydney. Het hostel heeft alle faciliteiten van een hotel en trekt ondanks de kamers met 'bunkbeds' een breed publiek aan. Precies iets voor ons, want slapen in een hostel is toch wel weer even wennen! We delen een kamer met twee andere dames en genieten van de gratis pannenkoeken in de ochtend, die eindelijk een beetje variatie zorgen in ons dagelijks ontbijt. De havermoutpap met banaan begint na 1,5 week wel aardig te vervelen. De gehele stad is prima per voet te ontdekken en met een beetje richtingsgevoel eindig je uiteindelijk bij Darling Harbour en spot je direct het opvallend mooie Operahouse. Het bijzondere aan Sydney is de combinatie van stad en groen, waarvan de Botanical Gardens een héél goed voorbeeld is. Je kunt ee werkelijk alles, van sporten, wandelen of gewoon relaxen in het zinnetje terwijl je uitkijkt op de waanzinnige brug en het Operahouse. Wanneer je door Sydney loopt is 1 ding heel snel duidelijk: ook in deze wereldstad is de Australische 'laidback lifestyle' duidelijk voelbaar. Wij gaan ondanks de vele bezoekers in deze stad dan ook gewoon door in de 'relaxte reis-modus' en dit bevalt ons wel!


Bij een supermarktje kopen we beide een ‘Opalcard’. Dit is een speciale chipkaart voor het openbaar vervoer, welke tegen ieder gewenst bedrag opgeladen kan worden. Voor nog geen 4 dollar pakken we de bus naar het wereldberoemde strand Bondi Beach. We scoren een cappuccino, ploffen neer op het gras en kijken uit op het brede en overvolle zandstrand van Bondi. We bewonderen de unieke wandschilderingen langs de boulevard en genieten vooral van het uitzicht op de vele surfdudes die zich stuk voor stuk uitsloven om de hoogste golf te pakken. Zucht, wat een zwaar leven hebben we toch! We volgen de prachtig aangelegde boardwalk die loopt van Bondi naar Bronti, waar je lekker kunt lunchen op één van de knusse terrasjes. In de avond besluiten we dat het tijd is voor een feestje maar waar moet je dan zijn in zo’n grote stad? We geven ons daarom op voor een über foute pubcrowl. Samen met 96 anderen bezoeken we vier grote kroegen. Een eenvoudige manier om snel mensen te ontmoeten èn niet onbelangrijk: goedkoop te drinken. In iedere kroeg word je verwelkomt met een grote ‘jug’ met alcohol. Helaas worden we de volgende ochtend alweer om 6:00 uur wakker van de wekker vanwege een actieve dagtrip naar het mooiste natuurgebied van de streek New South Wales: Blue Mountains.

 

Vanaf Central Station pakken we de trein naar Mt Victoria, en stappen na een rit van 2 uur uit op Katoomba station. De trein is een prettig vervoermiddel, het reist comfortabel, is zeer betaalbaar en daarnaast echt een aanrader als je al veel lange busritten hebt doorstaan. We hiken in totaal 12 km door het mooie natuurgebied. De Blue Mountains zijn onderdeel van Werelderfgoed en is de perfecte trip om even te ontsnappen aan de warme stad. Het is fijn om even actief bezig te zijn en de frisse berglucht in te ademen. Het immense gebied bestaat uit bergen, rotsformaties en extreem diepe kliffen. De naam is blijkbaar ontstaan door de blauwe waas die voortkomt uit de opstijgende damp uit de dichtbegroeide eucalyptusbossen. Je zou denken dat het dan vol zou zitten met koala’s maar die hebben we helaas niet gezien. Tijdens de hike schrikken we van de behoorlijk stijle trappen die we moeten nemen tijdens de afdaling. Voor ons al best een ding dus voor iemand met hoogtevrees niet te doen. Halverwege de hike zijn we beide best vermoeid en ontdekken we de mogelijkheid om het hazepad te nemen. Er is namelijk een stoeltjeslift aanwezig, waarvan voornamelijk de Chinese toeristen veelvuldig gebruik maken. Het is ons de eer te na en ondanks onze vermoeide benen en de stijle klim in het vooruitzicht lopen we eigenwijs door. Eenmaal bovenaan zijn we moe maar zeker voldaan!


Als backpacker moet je soms creatief zijn met je geld, dus besluiten we low budget sushi te eten in het park. We vragen naar een ‘take-a-way’ menu en voor we het doorhebben strijken we alsnog neer in een Japans restaurant en genieten we van de lekkerste sushi! Helaas, goed geprobeerd! De volgende dag pakken we de ferry naar het dichtbijgelegen Manly Beach. Dit kan opnieuw met dezelfde Opal Card: we betalen slechts 2,5 dollar voor een retourtje. Het strand en het bijbehorende stadje zijn iets rustiger dan het toeristische Bondi Beach en zeker de moeite waard om te bezoeken! Ook hier kun je hele mooie hikes maken naar het uiterste puntje maar aangezien Fleur grieperig begint te worden en het voor mij de 2e keer is dat ik deze plek bezoek, shoppen we in de leuke surf boetiekjes en relaxen we de rest van de dag aan het water. 

Na drie heerlijke dagen in deze wereldstad pakken we met dezelfde Opal-card de trein naar de luchthaven, waarvan het tarief ineens vele malen hoger blijkt te zijn. Het is daarom slim om slechts 25 dollar op je kaart te zetten, want dit is ruim voldoende om heel Sydney door te reizen, bezoekje aan de Blue Mountains te maken èn gebruik te maken van de trein naar de luchthaven. Wees er in ieder geval zeker van dat je nog een klein bedrag op je kaart hebt staan, zodra je incheckt voor de trein naar de luchthaven. In de min staan op je kaart voelt niemand namelijk iets van. En het pasje dan? Die staat niet op naam en die gooi je bij aankomst op de luchthaven in de prullenbak. Daar ben je toch toerist voor? Dag Sydney, wat hebben we enorm van je genoten!!