On the road to Sydney

Na drie fijne dagen op een eiland is het fijn om weer het vasteland te bereiken. In Rainbow Beach staan we zwaar bepakt te wachten op de Greyhound-bus naar Brisbane. Ons geboortedorp Nijverdal is sterk vertegenwoordigd aan de andere kant van de wereld, als blijkt dat een dorpsgenootje op dezelfde bus staat te wachten. Ook al kennen we elkaar alleen van gezicht, het schept direct een band wat resulteert in een hele gezellige busrit! Op de luchthaven van Brisbane bezoeken we meerdere verhuurmaatschappijen om een auto te huren voor de komende week. We zitten lekker in de vakantiemodus en hebben om die reden nog niets vooraf gereserveerd. Het is heel erg relaxt om op de bonnefooi te reizen maar het lijkt ons nu even tegen te werken. Het blijkt aardig duur om ter plekke een auto te huren. Na idiote voorstellen van de verhuurder besluit ik mijn KLM-ID tevoorschijn te halen. Er komen spontaan gunstige tarieven beschikbaar. In een boot van een auto rijden we uiteindelijk opgelucht de luchthaven af. Het links rijden went snel, al zijn het nog regelmatig de ruitenwissers die hun werk doen in plaats van de richtingaanwijzers.

Waar we ook komen, het verrast ons opnieuw hoe bijzonder vriendelijk, behulpzaam en positief de inwoners van Australië zijn. Zodra je een blik op de straatnaambordjes werpt, staan ze met een grote glimlach voor je neus met de vraag of ze je kunnen helpen. Is het ‘t misschien het heerlijke weer dat een positieve uitwerking op de mensen heeft? We zijn er nog niet achter maar worden er heel erg blij van! Maar zo blind als wij de mensen hier op hun woord geloven, zo onbetrouwbaar is het weer. Het ene moment is de lucht helderblauw en 25 graden, een half uur later is het zwaar bewolkt en is het kwik gedaald naar slechts 19 graden. Fleur en ik trekken ons er niks van aan en lopen ongeacht de temperatuur in een korte broek en slippers! Want waarom zou je je druk maken over iets waar je geen invloed op hebt?


Byron Bay is de plek om te genieten van het uitgaansleven, flink te shoppen in de vele boetiekjes, surfles te nemen of te chillen op het strand. Ons plan is een combinatie van dit alles maar onze leuke roomies uit Zuid Afrika bezorgen ons een veel te gezellige avond, waardoor we volgende dag nog tot weinig in staat zijn. ‘Alcohol is stealing Happinez from tomorrow’ is dan ook meer dan van toepassing! Als twee zombies struinen we door het fijne stadje. We bezoeken wat leuke boetiekjes waar je de mooiste strandkleding kunt scoren. Helaas is het winter in Nederland, waardoor zomerkleding shoppen weinig zin heeft ;). Foto’s worden er niet gemaakt want een dikke kans dat onze bleke hoofden de foto’s compleet overbelichten. Met een grote beker koffie ploffen we neer aan het strand van Byron en ontwaken we langzaam van onze kater. We pakken onze backpack in, gooien ze in de huurauto en in rijden naar het strand van Clarks Bay. We ontmoeten onze Zuid Afrikaanse vrienden die blijkbaar iets beter tegen drank kunnen dan wij. Fleur oefent die middag op een surfboard en ik besluit dat het verstandiger is om vooral gestrekt te blijven liggen.


Het hebben van een huurauto bevalt ontzettend goed en we genieten van de vrijheid. Het is al avond als we aankomen in Yamba, waar we overnachten in een soort van stacaravan op een vakantiepark. We trotseren onze eerste stortbui en eten een onwijs lekkere pizza in het uitgestorven stadje. De route volgt naar Port Macquarie, welke bekend staat om de heerlijke wijn. Net buiten de stad bezoeken we een wijngaard waar we genieten van een wijnproeverij. Helaas is er geen mogelijkheid om een paar flessen mee te nemen voor het thuisfront, omdat die de terugvlucht in een backpack niet zullen overleven. Vanaf het verhoogde terras heb je een schitterend uitzicht over de wijngaard. De wijntjes en een houten plank vol met hapjes zijn de perfecte ingrediënten voor een hele fijne middag. Inderdaad, wat een zwaar leven! 


Op een paar uur rijden van Port Macquarie ligt Nelson Bay, waar we de komende twee nachten verblijven. Het is een prachtige havenstad en de rust verraadt direct dat het vooral in trek is bij gepensioneerden. Voor ons geen probleem, want op vakantie is een beetje rust ook best welkom! Het mooie Zenith beach is compleet verlaten en heerlijk vertoeven. We ploffen neer op onze handdoek en slechts de zon en een goed boek blijken genoeg voor een heerlijke middag. Naast chillen staat een bezoek aan Tomaree Nationaal Park op de planning. Vanaf de Tomaree Carpark start de hike, waarbij je flink moet klimmen en hoogtevrees niet welkom is. Vanaf het hoogste punt van Tomaree heb je een heel gaaf uitzicht over de stranden welke aan weerszijde van Nelson Bay liggen. 


We laten de gepensioneerden achter ons en bezoeken de zandduinen, gelegen net buiten Nelson Bay, klaar voor een portje sandboarden. Een truck brengt ons naar het hoogste punt waar de boards al voor ons klaarliggen. Vol enthousiasme rennen we met de boards de zandduinen op en volgen we de aanwijzingen van de instructeur op. Na twee succesvolle afdalingen besluiten we een leuk filmpje te maken voor het thuisfront. Ik ben de instructies inmiddels alweer vergeten en met mijn handen in de lucht (in plaats van achter mijn board) glij ik met volle vaart naar beneden. Niet heel verrassend dat ik er na enkele meters alweer vanaf stuiter en met mijn snuit in het zand beland. Fleur lacht me van onder aan de berg uit en ook ikzelf lig te gieren van het lachen. Totdat ik mij realiseer dat mijn sandboard er nog aan moet komen. In volle vaart komt hij op mij af glijden en hij lanceert vol op mijn been. Oeps, dat was wel even pijnlijk. Welkom reusachtige blauwe plek! :-) 


Op advies van de hoteleigenaar gaan we ‘s avonds als afsluiter een hapje eten bij Little Fish Café, gelegen op het mooiste plekje van Nelson Bay. En daar is geen woord aan gelogen. Het plekje is idyllisch! We bestellen alleen wat kleine gerechten en drinken een wijntje, omdat de prijzen op de menukaart ietsje te hard in onze portemonnees snijden. We zijn tenslotte twee backpackers! De volgende dag rijden we de laatste kilometers van onze roadtrip richting Sydney, waar we onze huurauto en de rust inleveren voor een paar hele fijne dagen in mijn bruisende lievelingsstad!



Reactie schrijven

Commentaren: 1
  • #1

    MirjaM (maandag, 18 december 2017 09:32)

    Wat een feest van herkenning!! Je inspireert me... ik wil óók weer :-)