Ik was 25 lentes jong, had net mijn HBO-diploma in ontvangst genomen en was zwaar overtuigd dat ik eerst mijn vleugels moest uitslaan voordat 't 'echte' leven zou beginnen. De wijde wereld in! Ik besloot eerst een jaartje te gaan vliegen als stewardess en dit leek na een lange selectieprocedure ook nog echt te gaan lukken. Totdat de economische crisis invloed kreeg op de luchtvaart en mijn opleidingsgroep werd geannuleerd. Een droom die ik naast het vliegen heel sterk had, was backpacken 'Down Under'. Want als je dan toch weg gaat, dan wil je het liefst zo ver mogelijk! Een reismaatje was snel gevonden, want Mirte die ook hetzelfde slechte nieuws had ontvangen, stond te popelen om dit avontuur samen aan te gaan!
De tickets werden geboekt en het plan was om 6 maanden samen rond te reizen. Uiteindelijk hebben we dit gerekt naar 8 maanden, waarin Hong Kong, Australië, Nieuw Zeeland en Thailand aan bod
kwamen. De langste periode was in Australië, waar ik me vanaf de eerste ontmoeting met de douanier op luchthaven Sydney direct thuis voelde. Wat een fijn land, fijne gastvrije mensen en wat
een sfeer ademt dit land uit. Het leven als backpacker beviel uitstekend alleen bleek 't ietsje duurder dan ik vooraf had ingeschat en mijn geld ging als een malle. Binnen 2 maanden had ik mijn
baantje in restaurant La Dolce Vita in de Sunshine State al gevonden. Ik werkte van koffies maken in de vroege ochtend tot diner serveren in de late uurtjes. Ik stond elke dag met een grote
glimlach te werken en genoot van deze baan tussen de locals in het mooie restaurant met uitzicht op zee. Mijn bank account steeg in no time na een redelijk niveau en wat een heerlijk gevoel was
het om het vervolgens weer te spenderen aan mooie tripjes.
Als echte backpacker leef je in hostels, eet je maximaal koolhydraten, slaap je in bunkbeds en je rugzak is je kledingkast. Back to basic! Materialistische zaken zijn totaal niet belangrijk. In
die tijd had ik nog geen smartphone en gooide ik dollars in vaste pc's om contact met het thuisfront te krijgen. Dit contact werd al snel minder omdat het genieten en het tijdsverschil een
barrière vormde. Een reis als deze maakt je echt even 'los' van het leven thuis en is zo waardevol voor de rest van je leven. Veel mensen hebben mij altijd onderschat en getwijfeld of ik niet
veel te naïef was om er op uit te trekken zonder een concreet reisplan. Te bang dat ik in zeven sloten tegelijk zou lopen. Gelukkig heb ik ondanks mijn klunzige aanleg altijd het volle vertrouwen
gehad in mijzelf, omdat ik gewoon deed waar ik blij van werd en je juist leert van stommiteiten en fouten maken. Achterop bij een wildvreemde ruige rakker op de motor stappen, vol gas door
de outback racen. Diesel in de watertank van camper gooien. De camper bij het inleveren tegen een andere camper aan parkeren. Kamperen een onbekende automonteur in zijn voortuin. Tja, ik
deed het allemaal. Een reis als deze leert je ook nadenken over jezelf, wat je allemaal wilt gaan doen met je leven en wie je nou echt bent. Deze vragen gingen tijdens deze reis ook
regelmatig door mijn hoofd. Helaas heb ik er in die tijd nooit echt antwoord op gekregen. Ik ben altijd al een laatbloeier geweest en de antwoorden zijn nu, vele jaren later, pas echt zichtbaar
geworden.
Ik denk nog vaak terug aan die heerlijke tijd, waarbij 'tijd' niet belangrijk was, want we hadden alle tijd! We genoten iedere dag alsof het weekend was, gingen leuke dingen als we daar zin
in hadden en konden ook ongegeneerd luieren in het hostel en films kijken zonder dat we iets 'moesten' van onszelf. Deze reis heeft een goede fundering gelegd waarop ik de jaren erna ben
gaan bouwen. Met vallen en opstaan, want het ging niet altijd zoals ik gedacht en gehoopt had. Ik ben mijzelf aardig tegengekomen en dat was best een pijnlijke confrontatie. Uiteindelijk heb ik
na heel wat jaren tot echt mijn 'geluk' gevonden. Vliegen is sinds kort mijn dagelijkse kost en mijn backpack is nog steeds mijn beste maatje. Ik ben er afgelopen jaren mee door Amerika
en Vietnam gereisd en in november dit jaar pak ik diezelfde backpack weer met heel veel plezier in. Terug naar de plek waar mijn liefde voor backpacken en vrijheid ooit is begonnen:
Australia, let's meet again!
Reactie schrijven
Yannick (maandag, 26 juni 2017 14:27)
Fantastisch dat je weer terug kunt gaan! Wat heerlijk. Ik wil ook..
Amber (dinsdag, 27 juni 2017 08:46)
Jaaaa onwijs veel zin in Yannick! Fijn om mijn oud collega's weer te zien en de laatste kwart van het land te bekijken!!!
MirjaM (dinsdag, 27 juni 2017 18:02)
Zo herkenbaar!! En gosh... wat kun je backpacken gaan missen ;-)
Dus nu op naar de westkust?
(Mijn favo deel van Oz!!)
Nelly Tolsma (dinsdag, 27 juni 2017 18:16)
Leuk Amber zien je s.s. Vrijdag !
Amber (dinsdag, 27 juni 2017 19:09)
Hi Mirjam! Ja echt he!? De westkust heb ik al gezien, we gaan voor het gedeelte tussen Sydney en Melbourne! En uiteraard een stop in de Sunshine state om mijn oud collega's te bezoeken! :)
Mirte (dinsdag, 11 juli 2017 12:51)
Meest bijzondere reis ooit! Blij dat ik die samen met jou heb mogen meemaken! Xxx
Rick (woensdag, 12 juli 2017 14:50)
Je verhaaltjes lezen lekker Amber. Ennuh, als we bij Dolce Vita eten in November mag jij ons weer serveren �
Amber (woensdag, 12 juli 2017 16:43)
Thanks Rick! En zou tof zijn om je dan tegen te komen! Het plan is om te vliegen op Brisbane en een bezoekje aan Caloundra te brengen! Ik ga alleen niet in de bediening ;) sorry!