Ik heb de tijd!

In mijn nieuwe baan is te laat komen echt 'not done'. Je kunt je passagiers niet uitleggen dat het toestel 15 minuten later vertrekt omdat de stewardess nog even lekker lag te snoozen of te laat in haar auto is gestapt. Uiteraard krijg ik wel eens de vraag hoe ik het er op het gebied van timemanagement vanaf breng in de praktijk. Zo gooide ik in het verleden regelmatig de deur van mijn auto in het slot met de sleutels nog in het contact. Als mensen mij aan dat soort acties herinneren, doe ik bliksemhard mijn best om het tegendeel te bewijzen.

Vanaf mijn eerste werkdag plan ik zoveel tijd extra, dat te laat komen onmogelijk is. Ik ben op iedere werkdag ruim voor de uiterlijke tijd ingecheckt. En dat is nou net het verschil wat ik gelukkig heel goed kan maken. Als ik echt op tijd moet zijn vanwege een duidelijke reden of een belangrijke afspraak, geen probleem. Maar de Nederlandse mentaliteit dat je voor een lunch of een kopje koffie stipt (op de minuut af) op tijd op de afgesproken plek moet zijn, word ik bloednerveus van. Blijkbaar hebben wij hier in Nederland geen tijd, alleen de klok. Vreemde wezens zijn we toch. Want waarom zou je zo op de klok gaan leven terwijl je een vrije dag hebt en er niks vanaf hangt of je 5 minuten eerder of later bent? Wat is nou 5 minuten op een mensenleven? 

Wat mij betreft schaffen we deze instelling volledig af, gaan we iets meer genieten van onze vrije tijd en zijn we ietsje minder streng voor elkaar. Maar.. wel met een limiet natuurlijk! Een Surinaams half uurtje wordt namelijk niemand blij van. Dat wordt complete ergernis. Goed, ik stel voor: 10 minuten speling vanaf nu? Hebben we een deal?