Yes! I made it to the Wing!

De volgende ochtend word ik al vroeg wakker en merk ik dat letterlijk alles dichtzit. Help! Niet nu.. Ondanks alle vitamines en mijn gezonde levensstijl hakt het virus er in. 'Fit to fly' is één van de 5 Safety Principles en een stemmetje in mijn hoofd roept heel hard dat ik hier momenteel niet aan voldoe. Daarnaast kan ik nu niet functioneren zoals ik graag zou willen. Alles waar je geen controle op kunt uitoefenen is een lesje loslaten. En dat is knap lastig als je zo graag iets wilt maar je gezondheid niet mee werkt. Er zit helaas niets anders op dan mij af te melden voor de volgende trainingsvlucht en een dag rust te nemen,  in de hoop dat ik iets opknap.Ik bezoek de huisarts en probeer mijn dag goed te benutten door de theorie en alle procedures aan boord nog eens goed door te nemen. Op donderdagochtend voel ik mij gelukkig al een stuk beter en na één telefoontje wordt mijn vluchtschema weer geactiveerd. Yes, ik mag weer!!! I'm back on track!

Om 19:30 uur meld ik mij op het BMC voor een enkele vlucht naar Basel met de Fokker70. Dit wordt ook direct mijn eerste nachtstop. Mijn collega's zijn net geland en ik sluit mij bij hun aan. Dit betekent dat ik voor het eerst alleen door de Security moet. Ik ben ruim op tijd en kan in alle rust uitzoeken waar ik precies moet zijn. Ik word bij 'mijn' toestel afgezet door een busje van crewtransport. Aan boord voelt het gelijk een stuk fijner omdat ik mijzelf ook een stuk fitter voel. Het is al laat als we aankomen in Basel. Samen met de crew lopen we richting de uitgang van de luchthaven waar het taxibusje al klaarstaat om ons naar het hotel te brengen. In de hotelkamer word ik via een mededeling op de flatscreen 'welkom' geheten in Basel. Een grote glimlach verschijnt op mijn gezicht. Fijn die persoonlijke aandacht! We verwisselen onze uniforms voor een casual outfit, zodat we nog even een drankje kunnen doen in de hotelbar. Een drankje betekent in mijn geval niets meer dan een kop thee. De volgende ochtend hebben we de hele ochtend vrij en na een gezamenlijk ontbijt doet iedereen zijn of haar ding. Ik besluit het saunacomplex naast het hotel te gebruiken, geniet van een opgieting en dompel me onder in het lekkere zwembad. Na een fijne ochtend in luxe staan er 3 vluchten op het programma. Het is fijn om na iedere vlucht te merken dat ik steeds vertrouwder raak met de procedures en het contact met de passagiers. Ze blijven tevreden naar mij glimlachen, ondanks dat blijkt dat ik de boiler vergeten ben aan te zetten, voordat ik mijn kannen met koffie en thee er onder hield. Ik kan wel door de grond zakken. Een beginnersfout die je niet snel vergeet en waarschijnlijk ook nooit meer zal gaan maken :). 

Er volgen nog twee trainingsdagen om zowel de Fokker als de Embraer helemaal goed onder de knie te krijgen. Aan boord 'vliegt' de tijd letterlijk en wat een verademing dat je gewoon lekker bezig bent en niet stil hoeft te zitten tijdens je werk! En al die leuke en vriendelijke mensen aan boord word je echt blij van! Vooral de mensen die net dat beetje extra aandacht van je nodig hebben bij het in- en uitstappen, dat zijn de mensen die je een bijzonder voldaan gevoel geven. Naast alle werkzaamheden in de cabine ga ik mee met de 'walk arround' van de co-piloot, waarbij de veiligheid van het toestel wordt gecheckt. Ik neem daarna plaats in de cockpit en de captain bespreekt de belangrijkste veiligheidsregels met mij. Het is enorm interessant en hij neemt echt de tijd om alles uit te leggen. Na vier dagen met trainingsvluchten krijg ik na de laatste vlucht mijn beoordeling en die is positief! Ik ben blij, opgelucht en de spanning van de afgelopen weken glijdt definitief van mijn schouders. Wat een leerzame tijd en wat veel indrukken! Nog twee dagen training op kantoor dan is het eindelijk tijd voor de WING-uitreiking! 

De laatste dag van de INI staat in teken van de beoordelingen en wachten op het moment dat de felbegeerde Wing wordt opgespeld! Iedereen heeft snaaierij meegenomen en het spel '30 Seconds' komt op tafel. Na al dat studeren is het eindelijk tijd om eens lekker bloedfanatiek een spelletje te spelen en lol te hebben met elkaar. Het is aan de ene kant een fijne gedachte dat we na vandaag helemaal klaar zijn met de studie en echt 'los' mogen. Dat we afscheid moeten nemen van elkaar is iets wat ik echt heel jammer vind. We zijn zo hecht geworden in de afgelopen 4,5 weken en nu moeten we het tot echt zonder elkaar gaan doen. Uiteraard gaan we elkaar nog vaak tegenkomen op het bemanningscentrum en hopelijk over een jaartje ook als collega's in de lucht! Dit kan namelijk pas als we allemaal in functie zijn gegroeid! 

De individuele beoordeling is een ontzettend fijn gesprek en geeft mij 200% vertrouwen in een onwijs mooie tijd die nog gaat komen bij dit prachtige bedrijf. Er liggen zoveel kansen om jezelf verder te ontwikkelen en dat wordt in dit gesprek nog eens extra benadrukt. De officiële ceremonie volgt en dit is echt het moment waar we allemaal zo naar toe hebben geleefd! We nemen plaats in de mooiste ruimte van Schiphol Noord en worden al applaudisserend ontvangen door onze directeur, trainers en managers. Echt in één woord: kippenvel! De grote glimlach gaat niet meer van mijn gezicht als ik het 5-jarig contract onderteken en het speldje aan mijn blazer bevestig. Alcoholvrije champagne en taart volgen en we genieten nog even van het laatste uurtje als INI. Proost op 'many happy landings!'

Een spannende en leerzame periode is nu definitief afgesloten en ik ben helemaal klaar voor 't blauwe avontuur. Één ding is nu al zeker: KLM Cityhopper, je hebt mijn hart veroverd!