INI is done !

Dat de INI naast ontzettend leuk ook erg zwaar zou zijn was mij natuurlijk wel verteld. Dat het zó intensief zou zijn had ik alleen niet voor mogelijk gehouden. De theorie is ontzettend interessant maar de combinatie van de hoeveelheid stof, alles in het Engels en de druk om te presteren maakt het best pittig. Tijdens het inwerken op een reguliere baan krijg je vaak een aantal maanden de tijd om alles eigen te maken, voordat je alle werkzaamheden zelfstandig kunt uitvoeren. Om in de cabine te werken krijg je slechts 4,5 weken de tijd voordat je compleet 'losgelaten' wordt en het echt helemaal zelf moet doen. Een aardige indicatie van hoe intensief de opleiding is. Mijn strategie: maximaal gezond eten, op tijd naar bed, mijn sociale leven op een bijzonder laag pitje zetten en fit blijven. Helaas is dat laatste bij mij niet helemaal gelukt en de verkoudheid hakt er na een week al stevig in.
In de tweede en derde week krijgen we naast veel theorie ook veel praktische trainingen. We bezoeken de simulator, waar ik een evacuatie moet leiden vanwege een decompressie aan boord. De hele situatie wordt nagebootst en ook al is het natuurlijk een oefening het is een heel spektakel en het maakt veel indruk op me. Als er rook in de cabine komt en alle zuurstofmaskers naar beneden vallen ben ik vooral druk met de veiligheid van de passagiers. Ik vergeet even dat een beetje zuurstof voor mijzelf ook best handig is. In de praktijk had ik het waarschijnlijk niet overleefd. Godzijdank is het maar een oefening! Mensen die mij goed kennen zullen dit gedrag direct herkennen. Een goede leer voor mij om op zo'n moment eerst aan mijzelf te denken! Een onderdeel van een evacuatie is uiteraard ook de welbekende glijbaan. Verder krijgen we training in het blussen van brandjes aan boord, verlenen van eerste hulp, reanimatie en plonsen we in het zwembad om een evacuatie op water te oefenen. 

Eén van de hoogtepunten is het bezoek aan de Marechaussee op de Maximakazerne, waar we worden meegenomen in de wereld van terrorisme. Een actueel onderwerp waarvan je in de praktijk natuurlijk hoopt dat je er nooit mee te maken krijgt. Al is dat natuurlijk een illusie. We krijgen veel praktische trainingen op het gebied van gewelddadige passagiers. Mijn persoonlijke hoogtepunt is een overmeestering van een agressieve passagier in de cabine. De acteur die wordt ingezet is drie koppen groter en is fysiek zeer sterk. Het voelt als onbegonnen werk om deze man naar de grond te krijgen. Onze trainster begint steeds harder te schreeuwen als de man opnieuw weet te ontkomen. Ze fokt ons zo op dat ik mijn hele lijf in de strijd gooi om de passagier te overmeesteren. Mijn missie is uiteindelijk geslaagd, maar hierdoor ben ik wel finaal uit mijn rok gescheurd. Gênant :) !

De laatste trainingsdag op kantoor was voor mij, zonder twijfel, de zwaarste dag van hele INI. Ik had namelijk mijn eerste (en gelukkig ook mijn laatste) 're-sit'. Een herkansing. En ja, het is nog erger dan het klinkt. Het is killing! Donderdagavond om 18:30 uur thuiskomen met de gedachte dat je de volgende ochtend om 7:45 uur een herkansing moet maken en nog 2 andere examens is echt teveel in deze stressvolle tijd. We hebben ruim 10 examens die je ieder met minimaal 80% moet behalen en je mag maximaal 2 van deze toetsen herkansen. De gedachte dat ik nu in één keer moet slagen, omdat anders het 'blauwe' avontuur definitief voorbij is maakt me onrustig. Ik probeer er niet aan te denken en te vertrouwen op mijn eigen kunnen, want het kan toch niet waar zijn dat ik hierdoor op mijn laatste dag van de INI eruit vlieg? Geen optie! Ik zet mijn telefoon in de flightmodus, probeer mijn stresshormonen uit te schakelen en blok keihard. Op zich niet heel moeilijk, want de afgelopen weken stond de focus toch al volledig op 'me, myself and I'. Ik heb dan ook weinig anders gedaan dan studeren. Nog iets verder onder die steen kruipen kan er nog wel bij ;). 

Na een avond met mijn neus in de boeken en slechts enkele uren slaap word ik de volgende ochtend om 5:00 uur wakker van het geluid van mijn wekker. Ik duik opnieuw in de boeken. Onderweg naar Schiphol staat de radio uit en mijn voicerecorder van m'n iPhone aan. Alle theorie heb ik ingesproken en ik luister aandachtig naar mijn eigen stem. En die stem klinkt niet heel charmant door mijn verkoudheid. In slechts een paar weken tijd ben ik een complete nerd geworden :). Ik herken mijzelf nauwelijks maar het heeft succes! Nog geen twee uur later slaag ik op 0,2 punten na voor 100% op de laatste drie examens. Wat een opluchting en wat valt er een last van mijn schouders. De conflictmanagementtraining die daarna volgt werkte als een complete ontlading. Het is een training waarbij boksen wordt gebruikt als metafoor om je eigen grenzen aan te geven en jezelf te beschermen tegen agressiviteit aan boord. Het is natuurlijk niet de bedoeling om echt geweld te gebruiken, maar het voelt zo fijn om even alle energie eruit te gooien! Al is er van die energie bij de meesten in de groep niet veel meer over ;) !


Reactie schrijven

Commentaren: 5
  • #1

    Liselore (woensdag, 19 april 2017 16:42)

    Super leuk om te lezen. Ik wacht nog tot ik eindelijk mag starten in mijn INI en ik lees jouw blogs met heel veel plezier als voorbereiding op mijn eigen tijd bij KLC! :D

  • #2

    Ilse M. (woensdag, 19 april 2017 18:26)

    Wauw wauw wauw! Wat een topper ben je! Gefeliciteerd Amber! Heel veel succes en plezier bij alle mooie vluchten die je gaat maken!
    xxx

  • #3

    MirjaM (woensdag, 19 april 2017 18:47)

    Wat ben je toch ook een topper!! Goed gedaan zeg :-)

    En nu even ontspannen en socializen voor je de lucht in mag!

  • #4

    Mam (donderdag, 20 april 2017 21:21)

    Supertrots op jou, toppertje❤️

  • #5

    Marleen (donderdag, 20 april 2017 22:14)

    Weer met veel plezier gelezen!! Trots op je lieve zus��