Na een nachtje in Nha Trang, wat een beetje de Costa Del Sol is voor de Russen, vertrekken we op zaterdag voor een 3-daagse motortocht richting Dalat. We worden opgewacht door Thao Do en Quyen, onze gidsen en chauffeurs voor de komende dagen. Ze zijn ontzettend vriendelijk, net als alle Vietnamezen hier, en ze spreken uitstekend Engels! We eten wat croissants op de hoek van de straat, terwijl de heren onze backpacks achterop de motors bevestigen. Het is verbazingwekkend wat ze hier allemaal kunnen vervoeren op hun tweewielers. Ik neem plaats op de 'ladybike' van Thao, wat in mijn optiek meer oogt als een scooter, en Pieter op de motor van Quyen. We rijden via de kustlijn van Nha Trang en stoppen bij een vissersplaatsje. Vanaf daar rijden we de bergen in richting Buon Ma Thuot. Onze gidsen rijden gelukkig heel voorzichtig en proberen ons het erg naar ons zin te maken!
We maken diverse stops waar Quyen ons uitleg geeft over de verschillende gewassen en kruiden die langs de weg groeien. Vandaag rijden we ruim 200 km. Dat is veel als je nagaat dat we gemiddeld 45 km per uur rijden. We rijden langs mooie kliffen en genieten van het uitzicht vanaf de motor. Na uren rijden krijgen we beide een houten reet van het zitten, ofwel een 'monkey but' zoals ze dat hier noemen. Om bij te komen stoppen we af en toe voor een powernap in de hangmatten, die bij ieder wegrestaurant hangen. Binnen een seconde vallen we beide in slaap.
Het wordt al schemerig als we aankomen in Buon Ma Thuot, waar we overnachten middenin de stad. Nadat we 2 uurtjes kunnen chillen in de kamer pakken we samen met de heren een taxi naar een lokaal restaurant. De tafel wordt volgepakt met lekkere ingrediënten en het blijkt dat we zelf verse springrolls gaan maken. We vervreten ons beide in de verrukkelijke springrolls, terwijl we ondertussen worden aangestaard door de eigenaar van het restaurant die bij ons is aangeschoven. Hij vindt het prachtig dat hij bezoek heeft van twee Nederlanders en begint enthousiast in het Vietnamees over voetbal te praten. Hij is daarnaast helemaal vol van het biermerk Heineken. Hij haalt de door ons bestelde Saigon biertjes van tafel en biedt ons gratis Heineken biertjes aan, want dat is zijn ogen pas écht bier. Er worden veel foto's gemaakt, zodat hij ons kan toevoegen aan zijn 'wall of fame', die aan de muur van het restaurant prijkt.
De volgende ochtend ontbijten we op straat en vervolgen we de weg richting Lak Lake. We maken een stop bij een waterval waar Pieter en ik de tijd krijgen om even te zwemmen. Het bergwater is koud en door de sterke stroming blijven we maar veilig dicht bij de kant. We snoepen van de watermeloen en rijden verder naar een nog grotere waterval. Daar aangekomen zijn er vele Vietnamese families aan het ontspannen aan het water. Als ze ons zien beginnen ze te zwaaien en ons te lokken met biertjes. Ze zijn dolenthousiast en blijven maar selfies maken met ons erbij op. We voelen ons heel even twee beroemdheden. We genieten opnieuw van lokaal eten en rijden door de bergen naar het grootste meer van Vietnam: Lak Lake. We komen aan bij het Lake Resort waar we de komende nacht verblijven. Het geluid van vogels en geschreeuw van gekko's doet tropisch aan. 's Avonds zijn we uitgenodigd om te komen eten bij vrienden van Thao en Quyen. We zitten in de woonkamer op gevlochten kleden op de grond en voor ons wordt het eten uitgestald. Een stenen pot fungeert als barbecue die wordt aangestoken in de woonkamer (!). Het smaakt wederom heerlijk! Het dochtertje van drie jaar oud speelt buiten op straat tot laat in de avond. Iets dat wij ons in Nederland niet voor kunnen stellen.
Alweer de laatste dag van de tour. We rijden vanuit Lak Lake naar Dalat, een grote stad in het zuiden van Vietnam. Onderweg bezoeken we een koffieplantage waar ze koffie aanbieden waarbij de bonen worden gevoerd aan wezels, waarvan de uitwerpselen vervolgens worden gebruikt om koffie van te zetten. Het klinkt ongelofelijk goor en de gedachte alleen al schrikt me enorm af. Ook het feit dat ze de wezels hiervoor gebruiken is niet echt diervriendelijk te noemen. We zien hoe de uitgepoepte bonen grondig worden gewassen en vervolgens worden gebrand tot mooie koffiebonen. Ik ruik aan de bonen en moet toegeven dat ze ontzettend lekker ruiken. Als echte koffieliefhebber besluit ik toch maar de kans aan te grijpen en bestel een bakje. De koffie smaakt heerlijk! Verder stoppen we onderweg nog bij een zijdefabriek waar we het hele proces zien van zijderups tot zijde stof. Het is hard werken voor de dames die de garen spannen. De weefmachines blijken oorspronkelijk nog uit Nederland te komen. Of ze toevallig ook van Ten Cate zijn geweest blijft de vraag ;)!
Eind van de middag komen we aan in Dalat, een goed ontwikkelde stad in het zuiden waar de mensen het opvallend beter hebben getroffen dan in de steden en dorpen die we de afgelopen dagen gepasseerd zijn. We besluiten een nachtje te blijven en pas morgen richting Mui Ne te vertrekken. We stoppen bij de ATM waar we 5 keer moeten pinnen om het geld van de tour te kunnen betalen. Een slimme manier van de Vietnamezen om extra commissie te ontvangen van toeristen. We worden netjes bij ons hotel afgezet en nemen afscheid van Thao en Quyen en bedanken ze voor hun ontzettend goede zorgen tijdens de tour! Dinsdagochtend vertrekken we met de bus naar Mui Ne voor een paar dagen chillen aan het strand en een kleurtje op te doen, want we lijken wel Engelsen zo bleek als we nog zijn!
Reactie schrijven